در برخی از اماکن تبلیغی مثل مراکز علمی و آموزشی ضرورت دارد که مبلّغ بدون خودستایی به مدارک علمی و سابقه تحصیلی، تبلیغی و پژوهشی خود اشاره کند و در آغاز تبلیغ و یا تدریس به معرفی خود بپردازد.
این‌گونه معرفی به نحوی جلب اعتماد مخاطب است تا به حرف‌های مدرّس و مبلّغ با جدیت بیشتری گوش دهند. این کاری بایسته است و با اخلاق دینی هم منافات ندارد و در سیره معصومین (علیهم‌السلام) هم فراوان دیده می‌شود که ایشان در برخی موارد به معرفی خود می‌پرداختند تا مردم آن‌ها را ب هتر بشناسند و حجت بر ایشان تمام شود.
مثلاً حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) می‌فرمودند که: «أَیهَا النَّاسُ سَلُونِی قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِی، فَلَأَنَا بِطُرُقِ السَّمَاءِ أَعْلَمُ مِنِّی بِطُرُقِ الْأَرْضِ
ای مردم، بپرسید از من قبل از اینکه مرا از دست بدهید چراکه من راه‌های آسمان را بهتر از راه‌های زمین می‌دانم..[1] »
[1]. تفسير نور الثقلين, ج 3, ص 139.
