ضلع سوم؛ توده سازی، چریک سازی یا جماعت سازی؟
▫️تب نماهنگ کودکان و نوجوانان افزایش یافته و یک معنای ضمنی را در طول دلالت های صریح و واضحش به دنبال دارد. نقش این آثار را فارغ از نقدهای تک سایز به فرم و ادبیات و شعرشان، بایستی در مقوله فرد و فرهنگ و جامعه بررسی کرد. اما چطور؟ خیلی کوتاه و تیتروار و در حد نمایه زنی عرض می‌کنم:
▫️لیبرالیسم، برای تحقق هژمونی و سلطه به تعبیر گرامشی، #توده_سازی می‌کند و با توسل به هالیوود و سرگرمی و صنعت فرهنگ و شهرت، فردیت ها را گسترش می‌دهد. مارکسیسم برای تقابل، #چریک_سازی می‌کند و یاغی‌‌گری را در برابر لیبرالیسم افزایش می‌دهد. چگوارا و فیدل کاسترو نتیجه نگاه‌های پدافندی و اندیشه انتقادی مارکسیست هاست.
▫️اندیشه دینی برخلاف موذی گری‌های لیبرالیستی و فریادهای سلبی مارکسیستی، با اصالت بخشیدن توامان به فرد و فرهنگ، #جماعت_سازی و جامعه سازی می‌کند. به جای تسخیر فرد یا ضدیت با ساختار، نسخه کنشگری فرد فعال برای جامعه پویا ارائه می‌دهد. یدالله مع الجماعه برای چنین تفکری قابل صدق است.
▫️در عصری که #اطلاعات و #انرژی دو ضلع سنتی برای قدرت های راست و چپ دنیا تلقی می‌شود، ضلع سوم #جمعیت را هم باید جدی گرفت. نیروی انسانی پویا و #سرمایه_اجتماعی_فعال و پای کار و اهل فکر، توان جبران خلاهای موجود در بخش انرژی و اطلاعات را دارد.
▫️از این زاویه و به چشم قدرت نوظهور هم می توان سرودها و نماهنگ ها را تحلیل کرد. اصالت تربیت و فرهنگ که تولید قدرت هم می‌کند و توان چانه‌زنی را در عرصه‌های مختلف اجتماعی، سیاسی و امنیتی ارتقا می‌بخشد.
علیرضا محمدلو
==============================
برای دیدن مطالب مرتبط:
آموزش سواد رسانه در ۱۰۰ ثانیه و دیگر هیچ!
مدل سازی جنگ روایت ها به سبک شهیدآوینی
ری استارت کردن بعد از شکست در پروژه اغتشاشات و مسمومیت مدارس
هندسه حکمرانی فضای مجازی
تفسیر کننده صحبت های رهبری کدام ارگان است؟
رفراندوم یا پوپولیسم؛ ضلع سوم جنگ شناختی
