عدالت، هماهنگ با نظام خلقت
دنیایی سرتاسر نظم و یکپارچگی که تمام اجزای آن با یکدیگر در ارتباط‌اند و هرکدام وظیفه‌ای خاص بر دوش دارند به چه هدفی خلق‌شده است. این‌همه دقت و ظرافت که در کوچک و بزرگ عالم نظاره می‌کنیم برای چیست؟ این نظام «تکوین» با این گسترده هماهنگی برای چه خلق‌شده است؟
پاسخ این سؤال روشن است! بانظم و میزان و هماهنگی و اعتدال خلق‌شده است تا ما نیز با اختیار خود بانظم و هماهنگی و اعتدال بندگی خدا را در پیش گیریم![1] ما جزئی از این عالم عظیم هستیم و اگر مرزهای عدالت را زیر پا گذاریم و برخلاف اعتدال حرکت کنیم با آنچه در کل خلقت قرار داده‌شده است ناهماهنگ می‌شویم و مانند وصله‌ای ناجور خواهیم بود.
[1] به تفسیر نمونه ذیل آیه 7 و 8 سوره الرحمن مراجعه کنید.
