هرروز آب مینوشیم اما کمتر پیش میآید که مضطر آب باشیم؛ اگر روز گرم تابستانی را روزه باشیم و زیر آفتاب سوزنده فعالیت کنیم و بدن ما براثر تعریق نیاز بیشتری به آب پیدا کند و رفتهرفته حس تشنگی در ما شدید و شدیدتر شود آنگاه مضطر آب میشویم و مزه شیرین آن را در این زمان بهتر درک کرده و بیشتر قدر و منزلت آن را میشناسیم. «عدالت» برای ما مانند آب گوارایی است که به آن اضطرار داریم! دنیای غرق در ظلمی که در آن نفس میکشیم بیش از هر چیز دیگری به آب گوارای عدالت نیاز دارد؛[1] به امید روزی که تمام مظلومان جهان از عدالت سیراب شوند.
[1] امام صادق (ع): « الْعَدْلُ أَحْلَى مِنَ الْمَاءِ يُصِيبُهُ الظَّمْآن؛ عدالت از آبی که شخص تشنه به آن می رسد شیرین تر است.» کافی، ج2، ص 146.