6. عدالت و تشابه در حقوق
برخی بر این باورند که عدالت تنها هنگامی میان انسان‌ها شکل می‌گیرد، که همه آن‌ها حقوقی مشابه یکدیگر داشته باشند. برای مثال زن و مرد با حقوق نامشابه در وضعیتی عادلانه به سر نمی‌برند و باید این ناهمگونی حقوق را به‌کلی از میان برداشت تا روابط عادلانه میان آنان شکل گیرد.
این برداشت از معنای عدالت قابل‌قبول نیست. حق مشابه افراد همیشه عدالت آفرین نیست. برای مثال آیا وقتی کارمندان یک اداره، میزان ساعت کار برابری ندارند، تحصیلات برابر ندارند، سختی کار برابر ندارند و به‌صورت کلی خود در وضعیتی نابرابر و نامشابه به سر می‌برند، می‌توان حق همه آنان از درآمد ماهیانه و سایر مزایا را مشابه هم قرار داد و در عین حال این وضعیت را عادلانه تلقی کرد؟! آری عدالت با حقوق مشابه افراد شکل نمی‌گیرد بلکه با حقوقی متناسب و حکیمانه میان آنان محقق می‌شود.
