همگان در قبال «ابلاغ ولایت» موظف هستند. خفتگان و خواب آلودگانی که در ترویج ولایت علی علیه السلام کوشش و جنبشی ندارند باید با نهیبی سخت از خواب بیدار شوند و از عذاب دردناک «کار شکنی در امر ولایت» بر حذر داشته شوند. این وظیفه مهم نه تنها وظیفه تک تک ولایت مداران است بلکه از ابتدا بر دوش پیامبر اکرم (ص) نیز قرار گرفت و حتی ایشان نیز از این کارشکنی به شدت بر حذر داشته شد تا جائی که خود آن بزرگوار در خطبه غدیر فرمود: «هر آنچه به من [در خصوص ولایت علی علیه السلام] وحى شده است را ابلاغ می کنم تا مبادا مشمول قهر و عذاب و غضب خداوند شوم كه در اين صورت هيچ كس ـ حتی اگر چاره اندیشی بزرگ باشد! ـ نتواند آن عذاب را از من دفع نماید.» جائی که خدا با پیامبرش در خصوص کارشکنی در امر ولایت اینگونه سخت عمل می کند با دیگران در صورت کوتاهی در حق علی (ع) چه خواهد کرد؟! امید است که ما مبلغ ولایت علی علیه السلام باشیم تا مشمول غضب الهی نگردیم.
الاحتجاح علی اهل اللجاج، ج1، ص 59.
برای مطالعه بیشتر ر.ک: تفسیر نمونه، ذیل آیه شریفه 67 سوره مائده.
