عذاب مؤخّر
ﻭَﺭَﺑُّﻚَ ﺍﻟْﻐَﻔُﻮﺭُ ﺫُﻭ ﺍﻟﺮَّﺣْﻤَﺔِ ﻟَﻮْ ﻳُﺆَﺍﺧِﺬُﻫُﻢ ﺑِﻤَﺎ ﻛَﺴَﺒُﻮﺍْ ﻟَﻌَﺠَّﻞَ ﻟَﻬُﻢُ ﺍﻟْﻌَﺬَﺍﺏَ ﺑَﻞ ﻟَّﻬُﻢ ﻣَّﻮْﻋِﺪٌ ﻟَّﻦ ﻳَﺠِﺪُﻭﺍْ ﻣِﻦ ﺩُﻭﻧِﻪِ ﻣَﻮْﺋِﻠﺎً «٥٨ کهف». ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻱ ﺻﺎﺣﺐ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﺳﺖ، ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺩم ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻛﺴﺐ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﻛﻨﺪ، ﻫﺮﭼﻪ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﻋﺬﺍﺏ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﻲ ﻓﺮﺳﺘﺪ، (ﻭﻟﻲ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ) ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻮﻋﺪﻱ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﻛﻪ (ﺑﺎ ﻓﺮﺍﺭﺳﻴﺪﻧﺶ) ﺟﺰ ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﺮﮔﺰ ﺭﺍﻩ ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﻲ ﻧﻤﻲ ﻳﺎﺑﻨﺪ.
«ﻣَﻮﺋِﻞ»: ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﭘﻨﺎﻫﮕﺎﻩ ﻭ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻱ ﻧﺠﺎﺕ ﺍﺳﺖ.
افراد ظاهر بین فقط نیمه آشکار مغفرت الهی را می بیند و از نیمه پنهان غضب خداوند غافلند. هر چند اصل اولی بر پایه رحمت و مغفرت است. اما باید قبول کرد که خداوند علاوه بر غفوریت، عادل هم هست. اینها هر کدام یک کانال و سیستم جداگانه‌ای هستند. طبق قانون و سیستم ﻋﺪل، ﮔﻨﻬﻜﺎﺭ باید عذاب شود، ﻭﻟﻲ قانون ﻏﻔّﺎﺭ ﺑﻮﺩﻥ می گوید: به ﺍﻧﺴﺎﻥ گناهکار باید ﻣﻬﻠﺖ داد شاید ﺗﻮﺑﻪ ﻛﻨﺪ، ﺍﮔﺮ ﺗﻮﺑﻪ ﻧﻜﺮﺩ، ﺑﺎ ﻋﺪﻟﺶ ﻣﺆﺍﺧﺬﻩ و عذاب شود؛ یعنی بین عذاب نقد و عذاب مؤخّر، خداوند مؤخّر را مقرر کرده است تا شاید بنده وسیله نجات یا پناهگاهی برای خود فراهم کند. متأسفانه عده ای فرصت توبه را سپر محافظتی خود در برابر گناه و وسوسه های شیطان قرار می دهند و بر مسیر باطل خود اصرار می ورزند.
