مبلغ باید دل‌بسته و عاشق تبلیغ دین و ارشاد مردم و به‌عبارت‌دیگر امربه‌معروف و نهی از منکر باشد و هم‌وغم خویش را در این مسیر مصروف دارد. اگر دغدغه اصلی مبلغ اطلاع‌رسانی به مردم، ارشاد و تذکر آن‌ها و تغییر سبک زندگی‌شان باشد و در این راه با جدیت و اهتمام تمام استقامت داشته و پشتکار به خرج دهد، مسلماً، ثمره شیرین زحمات خود را به‌زودی خواهند چشید.
امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) می‌فرماید:
«الْمَعْرُوفُ مَا لَمْ یتَقَدَّمْهُ مَطْلٌ وَ لَا یتْبَعُهُ مَن؛ نیکی آن است که با کندی و سهل‌انگاری آغاز نشود و به دنبال آن منت هم نباشد.»[1]
امر تبلیغ دین هم که جزء بالاترین نیکی‌هاست، مسلماً باید مورد تسامح و سهل‌انگاری قرار نگیرد و مبلغ عاشق ارشاد و تبلیغ کارش را محدود به زمان و مکان نکند و از هر روش درست و فرصتی برای تبلیغ دین، بهره‌برداری نماید.
[1].بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج75، ص: 113
