کنترل خشم در گفت‌وگوی تبلیغی
در پرسش و پاسخ و گفتگوی علمی، سیاسی و دینی با مخاطبین که بسیار سازنده، مفید و مورد توصیه است اگر مبلغ عصبانی شود، ممکن است به جدل منتهی شوند که گناهی بزرگ و مضر به حال تبلیغ است.
چراکه حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) فرمودند: «لا أدَبَ مَعَ غَضَبٍ؛ با خشم، تربیت {ممکن} نیست.»[1]
ازاین‌رو مبلغ دینی، نباید، عصبانی شود و اگر عصبانی شد باید خودش را کنترل کند و از کوره در نرود چراکه در این صورت به مقصود تبلیغی خود نائل نخواهد شد و به‌عکس در اثر عصبانیت علاوه بر اینکه از مسیر درست گفتگو خارج‌شده و به جدل منتهی می‌شود، ممکن است حرفی بزند یا کاری بکند که آبروی خود یا طرف مقابل را بریزد و نهایتاً خود را از چشم خدا و خلق‌الله بیندازد.
امام صادق (علیه‌السلام) درباره کسی که خشمش را کنترل نمی‌کند می‌فرماید: «لَیسَ مِنّا مَن لَم یملِک نَفسَهُ عِندَ غَضَبِهِ؛ کسی که هنگام خشم خوددار نباشد، از ما نیست.»[2]
حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) هم درباره عواقب خشم می‌فرماید: «بِئسَ القَرینُ الغَضَبُ: یبدِی المَعائبَ ویدنِی الشَّرَّ وَیباعِدُ الخَیرَ؛ خشم هم‌نشین بسیار بدی است: عیب‌ها را آشکار، بدی‌ها را نزدیک و خوبی‌ها را دور می‌کند.»[3]
[1]. تصنیف غررالحکم و درر الکلم ص 303، ح 6912.
[2]. كافى، ج 2، ص 637، ح 2.
[3]. غررالحكم، ج 3، ص 257، ح 4417.
