از جمله آفاتی که در مسیر علم آموزی دامن گیر هر دانش پژوهی می شود، آفت تکبر است که حقیقتا موجب اضمحلال و فساد صفات نیک انسان می گردد.
جلوه ی دیگری از تکبّر که کیفر آتش قیامت را در پی دارد، مربوط به عالمانی است که دیگران را موعظه تند و تیز میکنند، امّا از موعظه شدن خود کراهت دارند. امام صادق (علیهِ السَّلام) در مورد این گروه میفرمایند:
من العلماء من إذا وعظ أنف و إذا وعظ عنف فذاک فی الدرک الثانی من النار. [1]
از عالمان کسانی هستند که از موعظه شدن (به دلیل این که خود را برتر میبینند) کراهت دارند؛ ولی خود (دیگران را) با تندی و خشونت موعظه میکنند. این افراد در طبقه ی دوم آتش (جهنم) قرار دارند.
----------
[1]: الخصال/۲/۳۵۲، ح۳۳.