چرا روزه خواری ؟
خداوند متعال انسان را آفرید و به او قدرت و نعمتهای فراوانی عطا کرد ، از جمله نعمتهایی که به انسان بخشید و او را به آن متمایز از بقیه موجودات قرار داد ، نعمت عقل می باشد با عقل خود بیندیشد و فکر کند که من هیچ نبودم ، این دست و پا و چشم و گوش و بقیه اعضاء را خدا به من داد تا او را عبادت کنم و آنچه از من خواسته را بجا آورم و عصیان ننمایم . خداوند متعال دو حجت را برای انسان قرار داد : یکی حجت ظاهری و یکی حجت باطنی .
حجت ظاهری پیامبران الهی می باشند که از سوی پروردگار عالم برای هدایت بشر تمام تلاش خویش را بکار بستند و حجت باطنی وجه متمایز انسان از حیوانات یعنی عقل می باشد، بعد از اتمام حجت ، انسان اگر راه عصیان را پیش گیرد مورد عذاب الهی واقع خواهد شد .
در سوره مبارکه واقعه انسانها به سه دسته می شوند : 1- السابقون السابقون 2- اصحاب الیمین 3- اصحاب الشمال و اصحاب شمال همان متخلفانِ از فرامین الهی می باشند ، قرآن در این مورد می فرماید : وَ أَصحْابُ الشِّمَالِ مَا أَصحَابُ الشِّمَالِ فىِ سمُومٍ وَ حَمِيمٍ وَ ظِلٍّ مِّن يحْمُومٍ لَّا بَارِدٍ وَ لَا كَرِيمٍ و اما اصحاب شومى و شقاوت (كه نامه عملشان به دست چپ است) چقدر روزگارشان سخت است! آنها : 1. در عذاب باد سموم 2. و آب گرم باشند. 3. و سايهاى از دود آتش دوزخ 4. كه نه هرگز سرد شود 5. و نه خوش نسيم گردد. إِنهَّمْ كاَنُواْ قَبْلَ ذَالِكَ مُترَفِينَ وَ كاَنُواْ يُصِرُّونَ عَلىَ الحْنثِ الْعَظِيمِ وَ كاَنُواْ يَقُولُونَ أَ ئذَا مِتْنَا وَ كُنَّا تُرَابًا وَ عِظَمًا أَ ءِنَّا لَمَبْعُوثُونَ اين عذاب آنها را بدين سبب است كه از اين پيش به ناز و نعمت پرداختند. اما باز با این همه نعمت انسانها راه عصیان را پیش می گیرند و تخلف از فرامین و قوانیین الهی می کنند .
یکی از واجباتی که ترک آن عقوبت و عذاب الهی را در پی دارد "روزه " می باشد ؛ در قرآن مجید آیات فراوانی در مورد روزه آمده است در سوره بقرة، آیه 183 می فرماید : يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ای کسانی که ایمان آورده اید روزه بر شما واجب شد همانگونه كه بر امتهای قبلی نیز واجب شده بود ( و این وجوب روزه برای این است ) که پرهيزكار شويد؛ انجام ندادن این واجب الهی موجب می شود که انسان مستحق آن همه عذاب گردد ؛ آن هم عذابهایی که سختی آن با دشواریهای دنیا قابل مقایسه نیست ؛ پس با رجوع به عقل و تفکر در آیات الهی انسان عاقل هیچگاه فکر روزه خواری به ذهنش هم نمی رسد و خود را موظف به انجام می کند.
