آئین یهود و مسیحیّت تابعی از آئین ابراهیم حنیف(علیه السلام) بوده اند، پس گوشت خوک و شراب در آئین یهود و مسیحیّت هم مانند آئین ابراهیم(علیه السلام) باید حرام می‌شد، همانطور که در آئین اسلام هم گوشت خوک و شراب حرام است.
امروزه درادیانی که توسط افراد تحریف شده‌اند، چنان تغییراتی در آن‌ها به وجود آمده که ربطی به اصل دین ندارد. در تاریخ مسیحیّت آمده است که این پولُس بود که گوشت خوک و شراب را حلال کرده است، وگرنه در اصل آیین آن‌ها آن‌دو حرام بوده اند.[1]
اینکه امروزه در برخی ادیان شراب را حلال شمرده‌اند نشانه این است که تحریف در ادیان الهی بدست بشر صورت گرفته است.[2]
پولُس برای تبلیغ و ترویج مسیحیّت در بین غیر یهودیان امپراطوری روم دو تحریف ویژه انجام داد:
1. از نظر عقیدتی، مسیحیت را چنان تغییر داد که غیر مسیحیان مشرک به راحتی بتوانند مسیحی بشوند.
2. مسیحیت را ازنظر عمل آسان کرد؛ زیرا برای غیر یهودیان، عمل به دستورات یهودیّت بسیار سخت بود، به همین دلیل پولس شریعت (حلال و حرام و مکروه و مستحب) را از مسیحیت حذف کرد و ایمان را برای رستگاری کافی دانست.[3]
البته باید دانست که احکام الهی بر اساس مصالح و مفاسد است. که علت حرمت ذاتی مواردی مثل گوشت خوک و شراب بدلیل ضرر های فردی و اجتماعی بر کسی پوشیده نیست. چنان که قرآن کریم نیز به این معنی اشاره دارد.[4]
اما پولس که از تحریف کنندگان مسیحیت واقعی و از بنیانگذاران مسیحیت تحریف شده کنونی است برای جلب طرفداران بیشتر صریحاً اعلام کرد که دیگر عمل «ختنه کردن» وجوب ندارد، و هم چنین رعایت حلال و حرام در طعام و شراب ضروری نیست و افراد بشر را نباید به نجس و طاهر تقسیم کرد.[5]
با توجه به مطالب ذکر شده در مسیحیت واقعی، مثل اسلام شراب حرام است اما در این زمان که مسیحی ها مشروب می خورند، دینشان تحریف شده است و اینها تابع یک دین منحرف هستند؛ که بدعت های بسیاری وارد آن شده است.
لازم بذکر است که مسأله تحریف مسیحیت در روایات اسلامی نیز ذکر شده است. در روایتی از امام کاظم ـ علیه السلام ـ آمده است: «در یکی از بدترین مکان های جهنم که «سقر» نام دارد نام پنج تن از امم سابق ذکر شده است؛ این پنج تن عبارتند از: قابیل، نمرود، فرعون، یهود (که قوم بنی اسرائیل را منحرف ساخته و از دین خارج کرد) و پولس که نصرانیت را به وضعیت کنونی درآورد.»[6]
همچنین امام صادق ـ علیه السلام ـ نیز می فرماید: «رسولان الهی در زمان خود و پس از خود مبتلا به شیطان هایی بوده اندکه آنان را آزرده و مردم را پس ازآنان گمراه کرده اند؛ دو شیطانی که نسبت به عیسی ـ علیه السلام ـ چنین کرده اند، پولس و مریسا بوده اند.[7]
پینوشت
[1]. طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین، چاپ دوم، ج3، ص 213.
[2]. ر.ک: محلاتی، ذبیح الله، در مضرات شراب ـ تریاک ـ قمار و موسیقی، تهران، جاودان، 1372.
[3]. رضوانی، علی اصغر، نگاهی به مسیحیت و پاسخ به شبهات، قم، انتشارات جمکران، چاپ اول، ص 37.
[4]. بقره / 219.
[5]. جن بی ناس، تاریخ جامع ادیان، ترجمه علی اصغر حکمت، تهران، انتشارات آموزش انقلاب اسلامی، چاپ پنجم، 1372ش، ص614.
[6]. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت، موسسه الوفا، چاپ دوم، 1403ق، ج8، ص 310.
[7]. همان، ج 13، ص 212، حدیث 5.
