امام صادق(علیه السلام)
«یَعِیشُ النَّاسُ بِإِحْسَانِهِمْ أَکْثَرَ مِمَّا یَعِیشُونَ بِأَعْمَارِهِمْ وَ یَمُوتُونَ بِذُنُوبِهِمْ أَکْثَرَ مِمَّا یَمُوتُونَ بِآجَالِهِمْ»(1)
«مدت زندگی مردم بیشتر با احسان و نیکوکاریشان تعیین میشود تا با عمر مقدر شده آنها؛ و مرگ آنها بر اثر گناهانشان نیز بیش تر است از مرگ آنها به دلیل رسیدن اجلشان است»
حتماً کسانی را دیده اید که برای طولانی شدن عمرشان ویا برای جوان ماندن، کتابی، مجله ای ومقاله ای نمانده که نخوانده باشند و گیاهی، معجونی و دارویی نمانده که اسمشان را بلد نباشند وتهیه نکرده باشند.
درست است که مسأله "مرگ" یکی از هزاران مسائلی است که وقتی وقتش برسد، علم هیچ قدرتی برای مهار آن ندارد و تنها کاری که میتواند انجام بدهد نهایتاً با تجویز داروها و کمک گرفتن از تجهیزات پزشکی به تاخیر انداختن آن است، ولی باز هم همین به تاخیر انداختن آن خالی از لطف نیست ومیتواند مقدمه ای برای بیداری واصلاح انسانها وتوجه بیشتر از قبل آنها به قدرت خداوند باشد.
در هر صورت با توجه به حدیث زیبایی که از امام صادق علیه السلام به ما رسیده میبینیم که خوب زندگی کردم، احسان ونیکوکاری، خوش اخلاقی که لازمه ونتیجه همه اینها داشتن و به دست آوردن یک دل صاف و بی غل وغش است به اذن پروردگار چگونه میتواند بدون استفاده از داروها و تجهیزات پزشکی وبه صورت طبیعی بر عمر ما بیافزاید ودر مقابل حسد، کینه، دروغ و...چکونه عمر ما را نه تنها کوتاه میکند بلکه همان عمر تعیین شده قبلی را هم از ما میگیرد وما را زودتر راهی عالم قبر و قیامت وبرزخ میکند.
پاورقی
1-بحار الأنوار(ط - بیروت)، ج5، ص 140
