شبهه
علم، دین را به زانو درآورد...."
«چون عقل بشر رشد کرده است، دیگر نیازی به شریعت ندارد و خود او می‌توان مسیر سعادت خود را دریابد»
پاسخ
این مطلب با این‌که ظاهری قشنگ و فریبنده دارد، سخنی ناصواب است؛ چرا که اگر مسأله را به خود عقل واگذار کنیم، خود عقل این مطلب را رد می‌کند.
علم و دانش بشر محدود است و نمی‌تواند تمام زوایای وجودی خود را دریابد و بر طبق آن‌ها برای خود قانون وضع کند؛ اما خداوند متعال چون خالق بشر است به تمام زوایای زندگی بشر آگاه است و به راحتی می‌تواند برای او قانون وضع کند.
دلیل این مطلب هم رشد علم و دانش است که در طول سالیان سال رشد کرده تا به این‌جا رسیده است؛ چه بسیار دانشمندانی که بعد از مدتی تلاش و کوشش به این نتیجه رسیدند که نتایج به دست آمده توسط دانشمندان گذشته، اشتباه بوده است و خود، نظری جدید ارائه کردند.
ازطرفی انسان نسبت به آخرت هیچ تجربه و علمی ندارد، پس هرگز نمی‌تواند سعادت و شقاوت خود را در آن سرا تشخیص دهد، اما خداوند متعال، خود خالق آخرت و انسان است و راه‌های سعادت و خوشبختی و یا شقاوت و بدبختی او را خوب می‌داند، لذا تنها و تنها اوست که می‌تواند از عهده این مهم برآید.
لذا خود عقل می‌گوید چون دسترسی آنجا برایم ممکن نیست، باید سخن کسی را که آنجا را خوب می‌داند گوش کنم.
