سوال پنجم:
علم خداوند و پیشرفت علم بشر؛ س5
در قران سوره لقمان ايه ٣٤ امده تاريخ و زمان سه چيز را فقط خدا مي داند و تا ابد فقط در اختيار اوست و بشر هرگز به آنها دسترسي ندارد يكي تاريخ روز قيامت و دوم تعيين جنسيت جنين قبل از تولد وسوم زمان بارش باران. امروزه با پيشرفت دانش پزشكي جنسيت كه هيچ حتي رنگ قرنيه نوزاد تشخيص داده مي شود و اگر زمان بارش باران را نتوانيم بفهميم اين همه ايستگاه هوا شناسي براي چیست ؟ هنوز هم شك نكنيم ؟
پاسخ:
این شبهه چه می گوید؟ در قرآن ادعا شده که علم چند چیز نزد خداست. امروز می بینیم که بشر به این علوم دسترسی پیدا کرده؛ پس این ادعای قرآن باطل می شود. اگر یک ادعای قرآن باطل شود، معلوم می شود که این قرآن کلام خدا نیست بلکه ساخته دست بشر است.
در پاسخ به این شبهه نکات زیر را بیان می کنیم:
نه فقط انسان امروزی، بلکه بشر 1400 سال پیش هم با دانش زمان خود می توانسته بر اساس شواهد و قرائنی از نوع ابرها و ... زمان بارش باران را تخمین بزند و یا جنسیت نوزاد را تشخیص بدهد بنابراین، یکی از پیش فرضهای شبهه ابطال می شود. یعنی اینگونه نبوده که بشر زمان نزول قرآن نسبت به این امور کاملاً ناآگاه باشد بلکه با روشهایی نسبت به این مسائل آگاهی داشته است.
نویسنده شبهه، در اینجا با تغییر در معنای آیه، شبهه مورد نظر خود را افکنده است. اصل آیه و ترجمه دقیق آن را ببینید:
إِنَّ اللَّهَ عِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ يُنزِّلُ الْغَيْثَ وَ يَعْلَمُ مَا فىِ الْأَرْحَامِ وَ مَا تَدْرِى نَفْسٌ مَّا ذَا تَكْسِبُ غَدًا وَ مَا تَدْرِى نَفْسُ بِأَىّ أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرُ(لقمان/34)
آگاهى از زمان قيام قيامت مخصوص خداست، و اوست كه باران را نازل مىكند، و آنچه را كه در رحمها (ى مادران) است مىداند، و هيچ كس نمىداند فردا چه به دست مىآورد، و هيچ كس نمىداند در چه سرزمينى مىميرد؟ خداوند عالم و آگاه است!
همانطور مشخص است، در این آیه سخنی از تعیین جنسیت و زمان بارش باران نیامده است. بلکه عبارت این است:« اوست كه باران را نازل مىكند، و آنچه را كه در رحمها (ى مادران) است مىداند.»
در این آیه از پنج موضوع سخن به میان آمده است که علم آنها نزد خداست:
- روز قیامت؛
- نزول باران؛
- آنچه در رحم مادران است؛
- آنچه در آینده برای افراد اتفاق می افتد؛
- سرزمینی که هر انسانی در آن می میرد.
درباره تمام این 5 مورد، همه انسان ها یا برخی از آنها به مقداری جزئی علم دارند. یعنی همه ما اطلاعاتی مختصر درباره زمان قیامت داریم و می دانیم که مثلاً تا زمان تحقق وعده الهی مبنی بر حکومت مستضعفان بر عالم، قیامت محقق نخواهد شد. همه ما بر اساس برنامه ریزی و تحلیل می توانیم آینده را پیش بینی کنیم؛ با برخی روش های علمی می توانیم جنسیت یا سلامتی و بیماری جنین را تشخیص دهیم؛ برخی اولیای الهی از زمان و مکان مرگ خود آگاه بوده اند؛
اما آنچه که مقصود این آیه شریفه است، اطلاعات کامل و دقیق و مطابق با واقع است، نه اطلاعات جزئی یا پیش بینی های احتمالی. یعنی خداوند از زمان قیامت با تمام جزئیات آن با خبر است.
نزول باران به دست خداست و تنها اوست که می داند چند قطره باران از آسمان بر چه نقاطی از زمین می ریزد، چه میزان از آن در زمین فرو رفته، چه میزان تبخیر می شود و چه میزان به رودها و دریاها سرازیر می شود.
تنها اوست که می داند جنین درون شکم مادر، دقیقاً چه زمانی به دنیا می آید، چگونه زندگی می کند، در طول حیاتش چه حوادثی برایش پیش می آید و در آخر سعادتمند می شود یا شقاوتمند.
شاید با تحلیل و پیش بینی از برخی وقایع آینده با خبر باشیم اما تنها خداست که می داند دقیقاً چه چیزی رخ خواهد داد.
خلاصه اینکه دایره علم خداوند که در این آیه به آن اشاره شده، بسیار گسترده تر و جزئی تر و دقیق تر از آن علمی است که انسان با ابزارهای امروزینش توانسته به آن دست پیدا کند.
