علم به تقسیمی معنای عامی دارد، فلذا شامل هر دانشی میشود که در عالَم برای انسان مفید الفایده و راه گشا باشد و بتواند مشکلی از مشکلات زندگی را برطرف کند.
عمل و کار تنها شامل بیل زدن در باغچه نمیشود؛ اگر عمل و کار از روی علم و هدف صحیح باشد مفید خواهد بود.
علم و عمل در کنار هم قرار دارد، اگر به علم عمل نشود آن آثار معنوی و شکوفایی که باید داشته باشد را نخواهد داشت.
هرکس که به علمش عمل میکند و به دیگران میآموزد روز به روز علمش باقی میماند و شکوفاتر و عمیق تر میشود.
امام صادق میفرماید:
أَلْعِلْمُ نُورٌ يَقْذِفُهُ اللّه ُ فِى قَلْبِ مَنْ يَشآءُ
علم، نوری است که خداوند به قلب هر کس که بخواهد می قرار میدهد. مصباح الشریعه ص16
t.me/revagh110