عواطف انسانی معنوی، در خدمت آرامش
انسان معنوی، در مجموع از احساس امنیت و آرامش برخوردار است(انعام،۸۲) و مهار تمایلاتش را در دست دارد(نازعات،۴۰) و در فراخى و تنگى انفاق مى‌كند؛ و خشم خود را فرو مى‌برد؛ و از مردم در مى‌گذرد؛ و می داند که خداوند نیكوكاران را دوست دارد(آل عمران،۱۳۴). او با کسی که می‌تواند ساعت‌ها در سکوت بماند، ولی در برابر یک رفتار نادرست، آشفته و مضطرب می‌شود و کارش به پرخاش و توهین می‌کشد، فرق دارد. او، با تلاش های معنوی و خداجویی در همه باور و رفتارش می-تواند از فوَران شعله های خشم و نتایج ناخواسته آن جلوگیری کند. خشمگین نشدن انسان معنوی از روی ترس یا جبر زمانه نیست بلکه آرامش و فروبردن خشم آنان منشا معنوی دارد.
