انسان معنوی تراز، خود را در مسیر رشد می بیند(بقره،۱۸۶) و با باور و رفتار و عواطفی که بوی خدا دارد و همسوی با خداست، به زندگی آینده خود امیدوار (فجر،۲۷ تا۳۰) و رضایتمندی دارد؛ هرچند تکاپوی دایمی را فراموش نمی کند. پیامبر(ص)، خدای معنویت اسلام را شناخته و به او باور داشت و جایگاه بندگی خود را تا دم آخر زندگی می دانست و بر همین اساس هم رفتار زندگی اش را تنظیم می کرد، همیشه دلی آرام داشت. پیروان معنوی پیامبر نیز می دانند که "هرگز جز آنچه خدا برای ما خواسته به ما نخواهد رسید، اوست مولای ما، و البته اهل ایمان در هر حال باید بر خدا توکل کنند(توبه،آیه ۵۱) و این نکته نگرانی های او را سازنده و تبدیل به رضایتمندی می کند.