عواطف انسانی معنوی، فرح و شادی
در زندگی معنوی، انسان به شهروندی شهری که خدا خواسته است، کوچ می کند و به کمال و قرب خداوند می رسد؛ گر چه شادی به معنای خوشی انسان نیز نادیده گرفته نمی شود(انفال، 24). شادی انسان معنوی نیز از آن روست که تمام کمال جویی و خیرطلبی انسان در بهروزی او مؤثر است و بهروزی دنیوی در راستای بهروزی اخروی او تعریف می شود که آن هم در راستای تداوم لطف خدا و یاری او و بهرهمندی از عنایات و کمک های خاص او خواهد بود که ضامن شادی و فرح حقیقی خواهد شد. این همان دعوتی است که انسان معنوی بدان دعوت شده است؛ بگو: به فضل و رحمت خداست كه [مؤمنان] بايد شاد شوند و اين از هر چه گرد مى‌آورند بهتر است(یونس،58).
