#انسانم_آرزوست (۲)
كَفى لِلمرءِ شغلاً بِعیبه لِنَفْسِه عن عيوب الناس.
انصافاً اين کلام معجزه است!
می فرماید: تو خودت هزار عیب و گرفتارى داری ، ولی بجای رسیدگی به زشتی های نفسِ خودت ، وکیل و دلسوزِ دیگران شدی و می خوای اونها رو هدایت کنی. اگر بدانى چه مسائل و مشکلاتی در وجودت دارى ، دست از سرِ دیگران بر می داری و مى نشينی سر جات تا خودت رو اصلاح کنی.
منتهى از بيچارگى ما این است كه تمام مسائل و حقائق را فراموش كرده و فقط و فقط چشممان به ديگران است.
فقط یکبار این #نصیحت هایی كه مىخواهی به دیگران گوشزد کنی رو ضبط كن و بعد از يك هفته ، يك گوشه بنشين ، برای خودت پخش کن ، ببین چی میشه!.
بله ، اون وقت متوجه میشیم که خودمون از همه بیشتر به اونها احتیاج داریم. اگر دقایقی را که برای #عیب_جویی و گیردادن به دیگران می گذرانیم را صَرفِ درمان دردهای خود می کردیم الان به #خودشناسی و #انسانیت نزدیکتر بودیم.
مویْ بشکافی به عیب دیگران
ور بپرسم عیبِ تو ، کوری در آن
اوّلاً از عیبِ خلق آزاد شو
پس به عشقِ غیبِ مطلق شاد شو
«آدرس منابع»
(https://t.me/haghGroup/888)
@Hagh1441
