غرور
غرور در هر جا معنای مختلفی داشته باشد. غرور مرد شاید در گرو تحصیل نیازمندی های خانواده اش باشد. شاید غرور در جوان شأن و شخصیت اش باشد. اما غرور برای یک سرزمین جز با استقلال اش فراهم نمی شود. کشوری که غرور نداشته باشد، هیچ ندارد. چون آِّبی راکد و گندیده. چون سگی ولگرد. چون انسانی که خدا را ندارد. در دوران پهلوی غرور این ملت ترک خورده بود که سفیر آمریکا می نویسد:« وقتی می گوییم شاه وابسطه بود نه فقط به این معنی که به وسیله ی عناصر خارجی به حکومت گماشته شده بود ، بلکه به این معنی که در تک تک کارهایش بدون دستور خارجی هیچگونه عملی انجام نمی داده است.» غرور بهاء می خواهد. خون می خواهد.
شکست شاهانه، ص 380
