وقتی بحث از «فرار» باشد، پای دو چیز دیگر نیز در میان است:
اولی موجود یا حادثۀ خطرناک و وحشتناکی است که از آن فرار میکند و دومی موجود دیگری که انسان را از این خطر پناه دهد.[1]
چه خطری بزرگتر کفر و چه پناهگاهی امنتر از توحید؟![2] (قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص یَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی)[3]
«فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ»[4]
(بهسوی خدا بگریزید)
----------------------------------------------------------------
[1] تفسیر نمونه، ج22، ص 377
[2] المیزان فی تفسیر القرآن، ج18، ص: 382
[3] صحیفة الإمام الرضا علیهالسلام؛ ص 40 (کلمه «لا اله الّا اللَّه» دژ استوار من است؛ هر کس به این دژ درآید، از عذاب من ایمن خواهد بود)
[4] سوره ذاریات، آیه 50