در آثار اسلامی هدفی برای فرزند آوری ترسیم شده است که البته در بیان خود این هدف، تشویق به فرزند آوری صورت پذیرفته است؛ و این نشانگر این است که مسلمان در فرزند آوری باید هدفمند عمل نماید و البته هدفی بلند داشته باشد و نه سطحی و گذرا و این خود بیانگر آن است که فرزند آوری هدمند مقصود است و البته چنین تعبیری به نوعی بیان حد در فرزند آوری است ولی این حد چنان وسیع است و گسترش دارد که به نوعی است که اگر بگوییم حد آن بی‌حدی(حد نداشتن) است، سختی به گزاف نگفته‌ایم؛ چرا که در آثار اسلامی فزایش رهپویان حقیقت به عنوان هدف بیان شده است که بیانگر نامحدود دانستن فرزند آوری است با هدفی معقول و والا است.
قال رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم: مایمنع المؤمن ان یتخذ اهلا لعل الله یرزقه نسمة یثقل الارض بلاإله الا الله (١): مؤمن نباید از تشکیل خانواده امتناع ورزد[زیرا با این اقدام] امید است خداوند فرزندى به او عطا کند که زمین را با لااله الا الله سنگین نمایند.
پی‌نوشت:
۱) من لایحضره الفقیه، شیخ صدوق، جلد ۳، صفحه ۳۸۲، حدیث ۴۳۴۰
