چند صباحی است که نحله ی رام الله در ایران شروع به فعالیت کرده است. نماینده نحله ی رام الله در ایران شخصی است به نام ا. م. رام الله با کمک همراهان خود به ترویج اندیشه های شیخ کبیر و آیین سیک می پردازد. رام الله جوانی است که احتمالاً در سن بیست و چند سالگی رهبری این نحله را در ایران به عهده گرفته است. او در بین پیروان خود بیشتر به نام «آواتار» نامیده می شود. او خود را یکی از اساتیدِ حق در جهان می داند. شاگردان آواتار درباره ی او حرف های عجیبی می زنند و برای او اعمال شگفت انگیزی نقل می کنند. او را یک استراتژیست و تئوریسین الهیِ تمام عیار در عصر حاضر می دانند. او همه چیز را به روح خدا نسبت می دهد و سعی دارد فراتر از مذهب سخن بگوید.
تعالیم ا. م. رام الله
یک) رام الله کاملاً به مبانی آیین های هندی به خصوص تفکرات یوگا پایبند و معتقد است. رام الله در بحثی تحت عنوان «سیال حیاتی» ضمن بحث از چاکراها و نادی ها می گوید:
همان طور که بدن انسان دارای رگ هایی برای عبور خون است و با اختلال در جریان گردش خون، جسم، بیمار و درمانده می شود. روان انسان نیز دارای مسیرهایی برای عبور جریان حیاتی است. در علم امروزی، این مسیرها با عنوان مریدین ها یا نادی ها (و در سطوح بزرگ تر چاکراها) شناخته شده اند. هرگاه جریان انرژی حیاتی در مسیرهای روانی انسان متوقف یا دچار اختلال شود، بیماری، نارسایی و رنج پدید می آید.
دو) از تعالیم دیگر و رام الله تأکید بر عشق است. او حتی عبادت بدون عشق را خالی از فایده می داند و می گوید:
عبادت، سعی، تلاش، تمرین، همه ی این ها بدون وجود عشق الهی و حضور خداوند بی فایده و حتی خطرناک است.
سه) رام الله از مسیح با کمال احترام و ادب یاد می کند و حتی معتقد است که او به صلیب کشیده شده است. او ضمن پرسش و پاسخ هایی این گونه موضع خود را اعلام می کند:
چهار) از نظر رام الله تمام ادیان برابرند و هیچ دینی بر دین دیگر ترجیح و امتیازی ندارد. او در پاسخ سؤالی می گوید:
هر دینی را که پذیرفته اید، می بایست به احکام آن عمل کنید و نمی توانید به دلخواه خود چیزی بر آن بیافزایید یا از آن بکاهید.
پنج) یکی دیگر از دیدگاه های نماینده ی رام الله در ایران در زمینه ی پیوند دو جنس انسانی است. او در ارتباط با پیوند زن و و مرد تأکید را بر یک پارچگی و وحدت قرار می دهد. او معتقد است که پیوند بیرونی می تواند منشأ ازدواج درونی بشود. اگر وجود انسان از دوگانگی رها شود و به یگانگی برسد، می توان امید داشت که انسان به ازدواج متعالی درونی هم نائل شود. او می گوید:
تا یگانگی را در زمین تجربه نکنی تجربه ی آن در آسمان بعید است.
نقد افکار رام الله:
الف) او از یک سو بخشی از مبانی خود را از مکاتب عرفانی هندی می گیرد و از سویی دیگر از مسیحیت متأثر است و از طرف سوم سعی دارد به آیه و حدیث هم تمسک کند. لذا به نظر می رسد همان ایده ی شیخ کبیر را که هدفی جز تقریب آیین هندو با اسلام نداشت، پی گیری می کند. علاوه بر این که از دین مسیحیت هم جانب دارانه حمایت می کند تا جای بیشتری و مخاطبین فزون تری برای خود دست و پا کند.
ب) ا. م. رام الله در آخرین مسأله ای که بیان شد در رابطه با نسبت زن و مرد دیدگاهی بیان کرد که ریشه در اندیشه های آیین تنتریک داشت. از سوی دیگر ترویج این گونه افکار حاصلی جز فساد جنسی و صدور جواز هرگونه ارتباط ندارد.
ج) او همچنین با تأیید برابری ادیان، پلورالیسم دینی را تأیید کرد و انحصار حقانیت را از اسلام ستاند و آن را در میان تمام ادیان از جمله آیین یهود و آیین مسیحیت که قطعاً تحریف شده اند تقسیم کرد. چنان که آیین هایی شبیه بودا را هم دین تلقی می کند و بر تمامی آنها مهر تأیید می نهد که بر اساس ملاک های موردنظر قرآن و اسلام در باب تعریف دین هیچ کدام از این دین محسوب نمی شوند.
