با اتوبوس داشتم می اومدم یه حاج آقایی کنارم نشست با خودم گفتم یه سوالی بپرسم تا حاج آقا رو به چالش بکشم!
گفتم حاج آقا یه چیزی بگم ناراحت نمی شین؟
گفت نه! بفرمایید عزیزم
گفتم چرا شما روحانی ها با بقیه مردم فرق می کنید؟
گفت چه فرقی؟
گفتم همین لباستون و رفتارتون رو میگم دیگه؟! خلاصه مثل بقیه آدما نیستین دیگه؟
گفت اینکه شما گفتین فرق نیست!؟، ما هم مثل شما انسانیم، می خوریم، می پوشیم و... مثل خیلی از آدمای دیگه
فقط یه فرق داریم؛ می دونی چیه؟
گفتم نه حاج آقا، چیه؟
گفت چندتا شغل نام ببر؟
گفتم پزشک، بنّا، پلیس،کشاورز
گفت کار پزشک چیه؟
گفتم خوب معلومه، درمان بدن انسان ها
گفت بنّا چی؟
گفتم چرا این سوالا رو می پرسین حاج آقا؟! بنا کارش اینه که برای آدما خونه می سازه تا از گرما و سرما حفظ بشن. پلیس محافظت از امنیت آدما و کشاورز هم کاشت اون چیزایی که آدما نیاز دارن
گفت تا حالا به این توجه کرده بودی که همه ی این شغل ها در یه چیز با هم مشترک هستن؟
گفتم نه. در چه چیزی؟
گفت همه این شغل ها به نحوی دارن تلاش می کنن که جسم ما آدما چند سالی بیشتر بمونه و بیشتر عمر کنیم
پزشک: از مریضی ها
بنا: از گرما و سرما
پلیس: از اشرار و دزدها
کشاورز: از گرسنگی ها
و...
گفتم تاحالا این طوری دقت نکرده بودم!!
گفت نهایت زندگی در این دنیا چند ساله؟
گفتم با این چیپس و پفک ها به 100 سال هم نمی رسه
گفت اما توجه کردی زندگی آخرت بعد مرگ شروع می شه ولی هرگز تمام نمی شه!
و یه عده ای هستند که تلاششون بیشتر برای راحتی زندگی آخرتی و بی انتهای ماست و نه جسم انسانها.
گفتم گرفتم حاج آقا؛ یعنی عمل و تلاش همه ی آدما برای زندگی کوتاه دنیا و سالم ماندن جسم انسانهاست اما کار شما روحانی ها برای زندگی بی انتهای آخرته!
گفت بله؛ پس فرق ما در عمل ماست.
گفتم حاج آقا تا حالا اینطوری چیز فهم نشده بودم
