فطرت اسلامی و توحیدی انسان ها
كل مولود يولد على الفطرة حتى أبواه يهوّدانه أو ينصّرانه أو يمجّسانه
هر نوزادی بر فطرت اسلام متولد می شود تا این که پدر و مادرش او را یهودی یا مسیحی یا آتش پرست می گردانند.(1)
توضیح ؛
قرآن در میان راه های خداشناسی بیش از همه بر بیداری فطرت پاک و توحیدی انسان ها تکیه کرده است.
مقصود از فطرت دینی یا الهی ، آن است که خداوند ذات و سرشت آدمی را به گونه ای آفریده که خدا پذیر و خدا خواه است ؛ یعنی در حالت سلامت روح و روان ، به خدا ایمان دارد .
گواه بر این مطلب آن است که انسان در زمانی که از همه ی اسباب و علل طبیعی قطع امید می کند ، متوسل به نیروی فرا بشری می شود که قادر است وی را نجات دهد ؛ هر چند او را با اوصاف حقیقی اش نشناسد .
دیگر گواه بر فطری بودن دین آن است که با وجود شبهات فراوان منکران خدا و تغییر بسیاری از باورهای علمی و اجتماعی در طول تاریخ ، خدا پرستی در همه ی انسان ها و ملل جهان ، ریشه داشته است.
(1) شرح الأخبار؛ ج1 ؛ ص190
