آقا بابک خیلی به قدرت و مدال طلای قهرمانی‌اش در مسابقات رزمی می‌نازید و مغرور شده بود، به او گفتم که قدرت شگفت‌انگیز تو از از خودت است یا از خدا؟ آیا تمام قدرتها فقط از خدا ارسال نمی‌شود؟ بابک با حالت شگفتی می‌گوید که ادامه بده.
به او می‌گویم: ده تا سنجاق را در با فاصله کنار هم قرار می‌دهیم، این سنجاق‌ها هیچ نوع قدرت جذب و چسبیدن به هم را ندارند، ولی اگر در کنارسنجاق اول یک آهن‌ربای قوی بگذاریم، به سرعت اینها به هم می‌چسبند. بابک جان تمام این سنجاق‌ها قدرت جذب دارند، ولی قدرتشان در مقایسه با آهن ربا هیچ است و تمام قدرت آنها از آهن ربا است.
انسان ها همانند سنجاق‌هایی هستند که قدرت و توان خود را برای زندگی و کار از خداوند قادر گرفته‌است(۱)، پس زمانی که مالک و تولید کننده‌ی قدرت خود نیستیم، غرور معنی ندارد.
یکی از راهکارهای اساتید اخلاق برای نابودی #غرور، توجه به این نکته است که #قدرت ما امانتی از طرف خداوند است و هر وقت بخواهد آن را می‌گیرد.
پی‌نوشت‌ها:
۱-[ای رسول خدا] زمانی که تیر را پرتاب می‌کردی، تو پرتاب نمی‌کردی، بلکه من پرتاب کردم. سوره انفال، آیه ۱۷.
@nm_aramesh
