قضا و قدر به دو قسمت علمی و عینی تقسیم میشن.
قضا و قدر علمی یعنی خداوند علم به مقدمات و شرایط و انجام شدن یا نشدن حتمی افعال و پدیده ها داره.
از روایات ما هم برداشت میشه که مخلوق شریفی به نام لوح محفوظ وجود داره که همه اتفاقات گذشته و آینده توش ثبت شده و اگر کسی بتونه با این مخلوق ارتباط برقرار کنه از اونها آگاه میشه.
البته در مرتبه نازلتری لوح های دیگری هم وجود داره که حوادث غیر حتمی و مشروط توی اونها ذکر شده و شاید آیه شریفه ذیل اشاره به این دو لوح داشته باشه. «یمحوا الله ما یشاء و یثبت و عنده ام الکتاب»[1]
البته در نهایت باید گفت که قضاء و قدر علمی و اعتقاد به اون مشکلی برای اختیار انسان به وجود نمیاره. چون همون طور که در دو مطلب قبلی گفتیم خداوند علم به افعال اختیاری ما داره.[2]
بحث اصلی قضاء و قدر و اختیار انسان در مورد قضاء و قدر عینی هست که در مطالب بعد بیان میشه.
[1] رعد/۳۹
[2] برای مطالعه بیشتر به کتاب آموزش عقاید آیت الله مصباح صفحه ۱۵۲ مراجعه بفرمایید.
