دل حرم خداست.
امام صادق علیه السلام می فرماید: «القلب حَرَمُ الله فلا تُسکِن حَرَمَ الله غیرَ الله[1]دل حرم خداست پس در حرم خدا جز خدا را جای مده» چند نکته در این روایت شریفه قابل توجه است:
۱- قلب انسان می تواند جایگاه تجّلی انوار جلال و جمال حضرت حق باشد.
۲-ظرفیت دل انسان نامحدود است چرا که خداوند نامحدود است.
۳-هر دلی نمی تواند، حرم و جایگاه خدا باشد، قلبی می تواند جای خدا باشد که سالم باشد و غیر خدا در آن نباشد.در روایتی از امام صادق علیه السلام درباره این آیه پرسیده شد « اِلاّ مَن اتی الله بقلبٍ سلیم» حضرت فرمودند: «القَلبُ السلیم الذی یلقی ربَّه و لیس فیه احدٌ سِواهُ»[2]یعنی قلب سلیم آن قلبی است که خدا را ملاقات کند و هیچ چیزی غیر از خدا در آن نیست.
۴-تلاش کنیم دلبستگی ها را کم کنیم مرحوم ملا مهدی نراقی در کتاب طاقدیس می گوید: خلوت دل چون همایون خلوتی است خلوت سلطان صاحب حشمتی است هر گدایی را در آنجا ره مده/ خار و خس در مسند سلطان منه یعنی در جایگاه خدا که قلب است کسی جز او که بی نیاز است را، راه نده. پ ن:هرگاه دل خود را حرم خدا و خانه خدا ساختی و غیر او را راه ندادی انوقت ارزشت میشود اندازه خدا.....
پی نوشت ها: [1] جامع الاخبار، ص۵۱۸. [2] کلینی، کافی، ج۲، ص۱۶
