قناعت روزه دار؛ ظرفیتی برای آفرینش سرمایه اجتماعی تازه
كاميابى‌هاى زندگی انسان آميخته با رنج و زحمت است؛ خداوند متعال فرمود: لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي كَبَدٍ.(بلد/آیه ۴). بخشی از رنجها مربوط به سختیهای زندگی اجتماعی است. روزه داران باید تمرین صبر در روابط اجتماعی داشته باشند.
روزه به مسلمان قناعت و مناعت را می آموزد و ارزش این صفات و تاثیر آن در ایجاد صفت برجسته دیگر همچون زهد و بخشش بسیار است. قانع، از دیگران بی نیاز است و تن به ذلت و خواری نمیدهد، جامعه ای که روح قناعت را در خود بپرورد بر خود متکی خواهد بود و با دوری از مصرف بی رویه می تواند بر پای خویش بایستد و از بیگانه بی نیاز باشد. قناعت، انرژیِ اخلاقی نیرومندی را در زندگی فردی و اجتماعی انسان آزاد میکند.
