بدلیل تفاوت هایی که بین زن و شوهر است ممکن است در زندگی زناشویی دچار اختلافاتی شوند و با ادامه دادن و چشم پوشی نکردن بر این اختلافات دچار دعوا و درگیری و قهر کردن شوند . اغلب این قهر ها را از درک نکردن طرف مقابل ، فحاشی ، توهین به خانواده ها یا اینکه به نوعی ظلمی در حقش صورت گرفته است میدانند .
کسی که به سن ازدواج می رسد و قصد می کند با شخصی ازدواج کند باید آمادگی و مهارت زندگی هم بدست بیارد تا در مقابل تفاوت های ذاتی ،دچار مشکل نشوند . هدف از زندگی کردن ، رشد دادن زوجین برای رسیدن به خداست ولی اگر بی توجه بود به راحتی علاوه بر اینکه رشدی صورت نمیگیرد از قافله هم عقب می افتند و ممکن است زندگی را از دست بدهند .
باید زوجین تصمیم بگیرند اگر اختلافی پیدا شد مثل دو فرد بالغ و منطقی به گفتگو بپردازند و در پی حل و فصل آن باشند . به قول قدیمی ها قهر کردن مال بچه هاست نه مال آدم بزرگا . اگر شخصی قهر می کند بداند که هنوز از خلق و خوی کودکی خود جدا نشده است و نیازمند تامل در این مسئله است .