انسان معمولاً برای انجام اکثر کارها ابتدا قیام کرده میایستد و بعد اقدام میکند. اگر کاری که میخواهد انجام دهد مهم باشد لازم است هرچه سریعتر اقدام به قیام کند و در این قیام تعلل نکند. تحقق عدالت اجتماعی و از بین بردن سایه شوم ظلم و تبعیض نیازمند به قیام است! با نشستن و آرمیدن و در آسایش به سر بردن مشکل حل نمیشود و لازم است «قیام همگانی» بهصورت مؤکد رخ دهد به همین روی قرآن کریم میفرماید: « يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْط؛ ای کسانی که ایمان آوردهاید همگی برای قسط و عدالت قیام کنید.»[1]قوامین صیغه مبالغه است و به معنای «بسیار قیامکننده» بکار میرود؛ امید که در انجام این وظیفه همگانی تعلل نکنیم.
[1] سوره نساء، آیه 135.