لذت گرسنگی دریچه سلوک
بادقت درزندگی بزرگان به این نتیجه خواهیم رسیدکه اگرکسی ازگرسنگی وتشنه بودن لذت نبردسالک الی الله نیست ونمیتواندبه درجات بالای معنوی برسد.بزرگان وعرفایی که به مقامات بالارسیده اندتمام عمرباگرسنگی انس داشته اند،غذانمی خوردندکه سیرشوندبلکه غذامی خورندکه برای عبادت وزندگی،توان وقوّت داشته باشند
امیرالمومنین(علیه السلام)یکی ازویژگی های شیعیان راآن میدانندکه به خاطرروزه داری شکم هایشان به پشتشان چسبیده است.ازامیرالمومنین(ع)پرسیدند:نشانه وعلامت شیعه جیست:فرمودندصُفرُالوُجُوهِ مِنَ السَّهَرِعُمشُ العُیُونِ مِنَ البُکاءِذُبُلُ الشِّفاهِ مِنَ الدُّعَاءِ خُمصُ البُطُونِ مِنَ الصِّیامِ حُدبُ الظُّهُورِ مِن القِیام1،زردی چهره هاازبی خوابی،تری چشم هاازگریه،خشکی لبهاازتشنگی،لاغری شکم ازروزه.ازاین روایت فهمیده میشودکه انسان مومن آنقدربه خالی بودن شکم وگرسنگی عادت کرده که ازغذاخوردن لذت حیوانی نمیبردوغذارافقط برای عبادت میخورند.
درروایت قدسی خداوندتبارک وتعالی به رسول خداوند(ص)خطاب میکند:ای محمد من هرگزظرفی رامانندشکم پردشمن نداشته ام2متاسفانه ماهنگام افطارچنان حرص وعلاقه ای به غذاپیدامیکنیم که انگارهیچ لذتی بالاترازخوردن غذانیست.مادرافطارازخدواندبخاطرگرسنگی انتقام میگیریم وآنقدرمیخوریم ومی آشامیم که
بعدازافطاردچاردل درد میشویم ودیگرازدل درد کارهای شخصی خودمان راهم نمیتوانیم انجام دهیم.
مؤمن واقعی کسی است درماه رمضان وقتی لحظات اتمام روزفرامیرسدبخاطرنزدیک شدن به افطار،قنددردلش آب نمیشود.وی بخاطراتمام روزوتمام شدن فرصت لذت گرسنگی بسیارناراحت است وهنگام روزدرماه رمضان آنقدراحساس لذت وآرامش میکندکه آرزومیکندلحظه افطاردیربرسد.
.امام سجاد(علیه السلام)دردعای وداع ماه مبارک رمضان میفرماید:السّلامُ علَیکَ ماکانَ اَحرَصَنا بِالاَمسِ عَلَیکَ،وَاشَدَّ شَوقَناغداً اِلَیکَ،السَّلامُ عَلَیکَ وَعَلی فَضلِکَ الَّذِی الَّذِی حُرِمناهُ3؛درودبرتوای ماهی که چه بسیاردرگذشته به آمدنت علاقمندبودیم وچه قدردرآینده مشتاق توهستیم.درودبرتووفضایلی که هنگام گوچ کردنت باخودبردی.امام سجادبخاطرتمام شدن دچاردغدغه شده.چرا؟زیرا ماه رمضان به مومنان چنان برکات ونعمتهای میدهدکه هیچ ماهی چنین قدرت راندارد.
1-جامع الاخبار،تاج الدین شعیری،ص35
2-امالی المفید،ص192
3-صحیفه سجادیه،انتشارات بوستان کتاب،ص234
