لزوم اجتناب از تحقیر مردم
مبلغ دین به‌هیچ‌وجه با مخاطبانش، برخوردهای ناشایست و زننده ندارد و آنان را با القاب و کلمات رکیک تحقیر نمی‌کند و در قبال اشتباهات، خطاها و حتی ظلم‌هایی که در حقش روا می‌دارد به آن‌ها فحش و ناسزا نمی‌گویند و از به کار بردن عبارات سبک و ناپسند اجتناب می‌کند.
این طرز برخورد رشته محبت و دوستی را پاره نموده و دل‌ها را جریحه‌دار می‌کند و موجب کینه و دشمنی آن شخص شده و همه امیدها را برای اصلاح رفتار و عقایدش بر باد می‌دهد، چون شدیدترین لطمه‌ها بر روح و روان آن فرد وارد شده است.
مولای متقیان حضرت علی (علیه‌السلام) می‌فرمایند:
«ضَربُ اللِّسانِ أشَدُّ مِن ضَربِ السِّنانِ؛ ضربه (زخم) زبان از ضربه نیزه شدیدتر است.»[1]
[1]. بحار الأنوار: ۷۱/ ۲۸۶/ ۴۲.
