یکی از شعبههای غیرت، غیرت دینی است که هر دینداری و مخصوصاً مبلغین دین باید آن را داشته باشند، معصومین (علیهمالسلام) نسبت به اجرای حدود الهی و احیای ارزشهای دین بسیار حساس بودند و کمرنگ شدن ارزشهای دین را تحمل نمیکردند و در برابر بدعتها سکوت را جایز نمیدانستند و وقتیکه اصل دین در معرض خطر قرار میگرفت، با تمام هستی خود از دین دفاع میکردند و به پیروان خود نیز سفارش میکردند که چنین باشند.
حضرت امیرالمؤمنین (علیهالسلام) در وصیت خود به اصحابشان فرمودند:
«اذا نَزَلتِ البلیةُ فاجعَلوا اَموالَکم دَونَ اَنفُسِکم و اذا حضرتِ البلیةُ فاجعلوا انفسکم دونَ دینکم؛ هر وقت بلایی جان شمارا تهدید کرد اموالتان را سپر جانتان قرار دهید و هرگاه خطری دینتان را تهدید کرد، جانتان را فدای دینتان کنید.»[1]
[1]. کافي، ج 2، ص 216؛