نامه‌نویسی به شکل پستی و با تمبر ممکن است روزی منسوخ شود ولی هیچ‌وقت بشر دست از نامه نوشتن برنمی‌دارد. بله ممکن است ابزار نوشتن نامه و نحوه ارسال آن تغییر کند اما ذات نامه‌نویسی
هیچ‌گاه تغییر نخواهد کرد،چون نامه نوشتن اثراتی دارد که گفتن ندارد اول اینکه کسی که برایش نامه نوشته‌شده احساس می‌کند که برای نویسنده مهم بوده که برایش نامه نوشته، دوم اینکه با نوشتن
خیلی دقیق‌تر از گفتن می‌توان منظور را به مخاطب رساند، چون کلمات هنگام سخن گفتن لحظه‌به‌لحظه ایجاد و سپس از بین می‌روند و شاید مخاطب نتواند همه مقصود را دریافت کند ولی متن نامه باقی
است وخواننده به‌راحتی می‌تواند در آن سیر کند و روی تک‌تک کلمات و عبارات فکر کند.
معصومین (علیهم‌السلام) به‌کرات از این شیوه مؤثر تبلیغی استفاده می‌کردند به‌عنوان‌مثال پیامبر اکرم (صلیالله علیه و آله) برای هدایت جامعه جهانی، در سال ششم هجری نامه‌هایی به سران آن روز
جهان نوشت و آنان را به دین اسلام دعوت نمود به‌طوری‌که در یک روز به شش نفر از سران جهان یعنی نجاشی، قیصر روم، خسروپرویز، مقوقس، حارث بن غسانی و هوذة بن علی نامه ارسال کرد. حداقل
تأثیری که این نامه‌ها داشت این بود که مردم دنیا و مخصوصاً بزرگان آن‌ها را از وجود دینی به نام اسلام و پیامبری به نام محمد (صلیالله علیه و آله) باخبر نمود و دعوت به اسلام در همه مناطق جهان و
مخصوصاً در کاخ‌های امپراتوران جهان مطرح کرد، و دل سردمداران شرک را به لرزه درآورد.[1]
[1]. مکاتيب الرسول (صلیالله علیه و آله)، ج 1-3.
