اگر مبلغ در برنامه‌های تبلیغی و ضمن بیان مطالب، مردم را به‌سوی خداوند متعال متوجه کند، سخنان او در شنوندگان تأثیر بیشتری خواهد داشت، مبلغ دینی باید به هر مناسبتی گریزی بزند و مردم را به‌سوی خدا و قدرت لایزال او، منعم بودن و رحمت و مغفرت او و... توجه دهد، چراکه هنگامی‌که انسان متوجه بزرگ‌ترین قدرت جهان شد به‌ناچار در برابر او خود را کوچک می‌بیند و در برابر او نرمش و خشوع و خضوع می‌کند
و به‌یقین، حرف حق بر قلوب خاشع و خاضع که نرم شده‌اند تأثیر بیشتری خواهد داشت: «فَذَکرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّکری، سَیذَّکرُ مَنْ یخْشی؛ پس تو تذکر بده (البته) اگر تذکر مفید واقع شود، هر کس که خشیت دارد به‌زودی متذکر خواهد شد»[1]
در روایتی هست که خداوند متعال به حضرت موسی (علیهالسلام) وحی کرد که: «مرا دوست بدار و مرا محبوب مخلوقاتم گردان. حضرت موسی (علیهالسلام) عرض کرد: پروردگارا! تو میدانی که کسی محبوبتر از تو در نزد من نیست؛ اما چگونه دل بندگانت را متوجه تو سازم؟ پس خدا به او وحی کرد: نعماتم را به یاد ایشان آور که در این صورت آنان مرا جز به خیر یاد نخواهند کرد.[2]
لذا بهترین راه توجه خلق‌الله به خداوند یادآوری و ذکر نعمات خدا به آن‌هاست.
[1]. اعلی/ 9 و 10.
[2]. اوحي الله الي نجيه موسي: يا موسي احببني و حبّبني الي خلقي. قال موسي: يا ربّ انّك لتعلم انه ليس احدٌ احبّ الي منك، فكيف لي بقلوب العباد؟ فاوحي اللّه اليه: فذكّرهم نعمتي و آلايي فانّهم لايذكرون منّي الّا خيرا؛ / بحارالانوار، ج 13، ص 352.
