انسان فطرتاً شخصیت خود را دوست دارد و به دنبال کمال و برخورداری از صفات برجسته است تا با کسب آنها، محبوبیت و عزت خود را در بین مردم بالا ببرد و عزیز و محبوب شود. ولی چون راه صحیح رسیدن به کمالات را نمیداند، یا اینکه در شناسایی مصادیق کمالات اشتباه میکند، به کمالات ظاهری و کاذب متوسل میگردد و درنهایت به دنیاطلبی، تجملگرایی و فخرفروشی میرسد.
مبلغ موفق کسی است که بتواند مصداق صحیح کمالات را با گفتار و رفتار به مردم نشان دهد و راههای رسیدن به آنها و خلاص شدن از رذایل را به آنها بیاموزد.
در همین راستا حضرت سیدالشهدا (علیهالسلام) در این مورد میفرماید:
«مَوتٌ فی عِزٍّ خَیرٌ من حَیاةٍ فی ذُلًّ؛ مرگ در عزت، بهتر از زندگی در خواری است»
.[1] در عمل و رفتار هم حضرت سیدالشهدا (علیهالسلام) مرگ را بر ذلت برگزید.
[1]. بحارالانوار، ج 44، ص 219.