مبلغى كه به دنبال کسب قدرت، ثروت و مقام در دنیاست و غرق در ماديات شده، آيا مىتواند به مردم بگويد که: اى مردم! بنده دنيا نباشيد، دنیا فریبتان ندهد! دنيا وسيله و پلی است برای رسیدن به آخرت! دنيا جاى ماندن نيست. آخرت را به دنيا نفروشيد؟ و ...
آيا مردم نخواهند گفت:
«أَ تَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ وَ أَنْتُمْ تَتْلُونَ الْكِتابَ؟؟» (بقره/ 43)
«آيا مردم را امر به نيكوکاری امر مىكنيد؟ آيا خودتان را فراموش کردهاید؟ در حالی که كتاب را تلاوت مىكنيد؟»
این طور افراد دزد دین مردماند و نه تنها کلامشان اثر ندارد بلکه کلام دیگران را نیز بی اثر میکند چرا که نگاه خیلی از مردم به مبلغین دین نگاه صنفی است و نه نگاه شخصی!! و اگر در شخصی عیبی ببینند به حساب همه میگذارند.