لزوم پرهیز مبلغ از کم‌کاری و غفلت از امور محوله
مبلغ دینی اگر توانایی انجام مأموریت تبلیغی در منطقه یا ارگانی خاصی را ندارد باید آن را قبول نکند و وقتی هم که مسئولیتی را بر عهده گرفت موظف است که در کارش سستی، تنبلی، کم‌کاری و غفلت نکند و در کمال تلاش و جدیت وظیفه‌اش را به‌درستی انجام دهد.
حضرت علی علیه السلام در نامه‌ای به کمیل بن زیاد فرماندار هیت، او را به خاطر ترک مقابله با دشمنان نکوهش می‌کند و می‌فرماید:
«فَإِنَ تَضْییعَ الْمَرْءِ مَا وُلِّی وَ تَکلُّفَهُ مَا کفِی لَعَجْزٌ حَاضِرٌ وَ رَأْی مُتَبَّر؛ کسی که در انجام کارهایی که بر عهده اوست سستی کند، و در انجام کارهایی که از مسؤولیت او خارج است پافشاری نماید، مردی است ناتوان با اندیشه‌ای ناقص.» [1]
[1]. نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 450.
