در صبر و شکیبایی زبان زد عام و خاص بود، روزی از احنف بن قیس سئوال کردند كه حلم و بردباری را از چه كسی فرا گرفته‌ای؟ گفت: من بردباری را از قیس به عاصم یاد گرفته‌ام! گفتند: چگونه؟ گفت: او روزی در خانه‌اش نشسته بود، كنیزش ظرف آب گوشتی برایش آورد، اما ظرف آب گوشت از دست کنیز افتاد و بر سر پسر قیس ریخت و آن بچّه همان لحظه جان داد و مرد. كنیز از این ماجرا بسیار مضطرب و وحشت زده شد بود، ولی قیس گفت: ترس و نگرانی این كنیز از بین نمی‌رود مگر با آزاد شدنش، پس به او گفت: اشكالی ندارد، ناراحت نباش، من تو را برای رضای خدا آزاد كردم!«1» کسانی که واقعیات را قبول داشته باشند با صبوری از کنار مصیبت‌ها عبور می‌کنند و حتی حاضر می‌شوند از گناه قاتل نیز صرف نظر نمایند، واقعیت این است که مرگ لحظه به لحظه به دنبال انسان است و کسانی که با چشم واقع بینانه به این ماجرا نگاه کنند از سر تقصیر قاتلی که به غیر عمد مرتکب قتل شده است به راحتی می‌گذرند و در مقابل مصیبت صبوری می‌کنند، امام علی (علیه‌السلام) می‌فرماید: «صبر آن است كه انسان گرفتارى و مصیبتى را كه به او مى‌رسد تحمل كند و خشم خود را فرو خورد»«2» .....................
منابع: 1: ترجمه محجه، ج 3، ص 445. 2: «اَلصَّبرُ اَن یَحتَمِلَ الرَّجُلُ ما یَنوبُهُ و َیَكظِمَ ما یُغضِبُهُ» عیون الحکم و المواعظ ص 56 ، ح 1439.
