از نظر علمی، نزدیک به چهار هفته طول می کشد که ماه به دور زمین بچرخد وبه اصطلاح، ماه حلول می کند ویک ماه جدید قمری آغاز می شود.
اما؛ من می خواهم از یک نقض قانون طبیعت با شما سخن بگویم و آن دوبار حلول کردن ماه در یک دوره ی چهارهفته ایست. می دانید در کدام ماه این اتفاق می افتد؟؟
در ماه مبارک رمضان، ماه دوبار حلول می کند یکی ابتدای آن، که نوید بخش، شروع یک برهه ی حساس از بندگی ست و یکی در نیمه ی ماه که نوید بخش ، کرامت و بزرگی ست.
حال، رمضان، به نیمه رسیده است ، قمر دوباره ظهور کرده ، نور وجودی اش فراتر از خیال و انکار است و کرامتش تمامی خلق را فرا گرفته.
آری درست است ،کریم اهل بیت(علیه السلام) را می گویم او که تنها مولود ضیافت الله است و این یعنی کرامت در کرامت، بخشش در بخشش. زیرا رمضان، ماه عفو و بزرگی ست و چون به نیمه می رسد، تندیس کرامت و بخشندگی متولد می شود و اوست که ماهِ ماهِ مهربان می شود.
اماما! نمی دانم تا به اینجا خوب بندگی کرده ام یانه، اما ؛ امیدوارم به شما، به خدای شما، به ماهی که میلاد شماست.
کریما! همه می گویند بقیع حرم ندارد، نور ندارد، زائر ندارد. اما من می گویم این هم از کرامت شماست زیرا کریم هیچ چیز را برای خودش نمی خواهد.
امام من، در این ماه غفران ، بخشش گناهانم را به واسطه ی شما از خدای خود طلب می کنم و چه زیباست در خواست از کریم به واسطه ی کریم.
میلاد نور مبارک و لحظه لحظه های ناب عاشقی گوارای وجودتان.
