در کار تبلیغ دین، نکات ریزی هستند که زیاد به چشم نمی آیند، اما رعایت نکردن همین نکات، چه بسا آسیب هایی را بدنبال داشته باشد و سوءتفاهماتی را رقم بزند.
هر چه یک مبلغ دین در برطرف کردن سوءتفاهمات(متعارف) کوشا باشد و احتیاط را رعایت کند، تبلیغ بی حاشیه ی خواهد داشت.
مبلغ موفق می داند که رعایت احتیاط بفرموده حضرت علی(علیه السلام)، مختص انسان های دوراندیش است. «مَن أخَذَ بالحَزمِ اسْتَظْهَر؛ آن كه دور انديش باشد، احتياط كند.»[1]یک مثال: مبلغ دین عادت دارد که لامپ اتاق او موقع خواب روشن باشد؛ در اینجا ممکن است میزبان او فکر کند که چرا لامپ اتاق روحانی برخلاف اتاق های دیگر روشن است؟ آیا او نسبت به مصرف اضافی برق، بی اعتنا است؟ و ذهنیت های دیگر، که می بایست مبلغ گرامی سوءتفاهمات را برطرف کند و علت آن را بگوید(مثلا مشغول مطالعه بوده و نظایر آن).
مثالی دیگر: دوست مبلغی برای نویسنده تعریف می کرد که بنده زخم معده داشتم و از حبوبات پرهیز می کردم، ولی مایع آن (آب لوبیا) را همراه غذا میل می کردم؛ این رفتار من، برای میزبان من سوال شده بود که چرا این روحانی از حبوبات نمی خورد و از مایع آن می خورد! سپس این دوست من افزود که میزبان من برای یک نفر دیگر این رفتار مرا بازگو کرد و بنده بعد از شنیدن این خبر، رفتم و ماجرا را گفتم و سوءتفاهم را برطرف ساختم. اما دیر...
------------
پی نوشت:
1ــ غرالحکم و دررالکلم، ص586
