چنانکه می دانیم محور تبلیغ دینی، مسجد و حسینیه است. این دو مرکز تبلیغی باید از لحاظ مادی در مضیقه نباشند تا فرصت کافی برای نقش آفرینی معنوی داشته باشند. شایسته است که مبلغان دینی در سفرهای تبلیغی، به این امر توجه داشته باشند و با کمک کردن به مسجد در حد خود، باعث رونق روزافزون مساجد و حسینیه ها شوند، و رفتار نیکویی را از خود به یادگار گذاشته و الگویی برای مردم منطقه شوند.
شکی نیست که کمک(صدقه) مبلغان دینی به مساجد، محبوبیت در نزد پروردگار بزرگ را به همراه خواهد داشت. همانگونه که حضرت علی(علیه السلام) می فرماید: «با صدقه، گناهان خود را پاك كنيد و خود را محبوب پروردگارتان گردانيد.»[1] و علاوه بر اجر معنوی و محبوبیت در نزد پروردگار، تحسین مردم را هم در پی خواهد داشت و مردم و اهالی مسجد، این خلق و خو و اهتمام مبلغ دینی به مسجد را الگوی خویش قرار می دهند.
نکته: برخی از مبلغین فعال در طول سفر تبلیغی با جذب صدقات و نذورات مردم در جهت رونق بخشیدن به مسجد فعال هستند و چه بسا از جیب خود نیز مبالغی بر آن بیفزایند(کمک به روشنایی مسجد و کمک به برنامه های مسجد). برخی دیگر از مبلغین دینی، مقداری از هدیه ای که از مردم دریافت می کنند، اختصاص به مسجد و حسینیه می دهند.
پی نوشت:
1ــ تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 395.
