سینه های سیاه و روان های تباه هرگز تاب تحمل نور را ندارند. شکوه درخشش ولایت علی علیه السلام چشمان بسیاری را می آزارد؛ همانان که تخم حسادت را در دل خود کاشته اند و ثمره کینه را از آن برداشت کرده اند و به هیچ وجه برتری و توفق علی علیه السلام را بر خویش بر نمی تابند. پیامبر به این حقیقت دردناک اشراف داشت اما با این همه به امر الهی مامور به ابلاغ ولایت علی بود؛ به همین جهت در خطبه غدیر می فرماید: «بدانيد كه من در ابتداى امر از جبرئيل خواستم مرا از ابلاغ ولایت علی به شما معذور بدارد زيرا به اين نكته واقف بودم كه تعداد اهل نفاق و دغل و دورويى بر پرهيزگاران امّتم بیشتر است، و مسخرهكنندگان اسلام را مىشناختم، ... اگر بخواهم مىتوانم نامهاى يكايك آنان را بشمارم، و خصوصيات كامل و تفصيل امورشان را ذكر بكنم، ولى بخدا قسم كه اين كار نه شايسته حال من و نه مورد پسند خداست كه جز آنچه وحى شدهام را نگويم، سپس اين آيه را خواند: "اى پيامبر آنچه را از سوى پروردگارت به تو فرو آمده- در باره علىّ بن أبى طالب- برسان و اگر اين نكنى پيام او را نرسانده باشى، و خدا تو را از [فتنه و گزند] مردم نگاه مىدارد."» لازم به ذکر است که بسیاری از مفسرین اهل سنت نیز این آیه شریفه را مربوط به حضرت علی علیه السلام می دانند.
مائده: 67.
الاحتجاح علی اهل اللجاج، ج1، ص 59.
ر.ک: سیوطی، الدر المنثور، ج۲، ص۲۹۸؛ آلوسی، ج۶، ص۱۹۴؛ نیشابوری، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۵۰.
