محبت به دیگران
از مهم ترين نتايج خوش خلقي، ايجاد محبت در ميان همسران و تثبيت و تقويت آن است. اميرالمؤمنين (عليه السّلام) در روايتي کسب محبت را پيامد حسن خلق بر شمرده اند:«عليک بحسن الخلق فانه يکسبک المحبة ». [عبدالواحد آمدي، غررالحکم، ص 254] حضرت در روايت ديگري حسن خلق را باعث محبت و تأکيد کنندۀ مودت دانسته و فرموده اند: « حسن الخق يورث المحبة و يؤکد المودة » [همان]تأثير حسن خلق آن چنان است که علاوه بر ايجاد دوستي ميان همسران، زمينه اظهار اين محبت را نيز فراهم مي سازد. هنگامي که دوستي ابراز شود، تأثير شگرفي بر تداوم زندگي زناشويي دارد؛ رسول خدا - صلي الله عليه و آله و سلم- فرمودند:« گفتن اين جمله از طرف مرد به همسرش که « دوستت دارم »، هرگز از قلبش نمي رود. » [وسائل الشيعه، ج 20، ص 23]
