محبت ورزی خدا
پرسش: در قرآن کریم و آموزه‌های دینی برخی امور محبوب خدا دانسته شده است، مثل‌اینکه «خداوند متعال نیکوکاران را دوست دارد»[1]
چگونه می‌توان خداوند را دوستدار برخی امور دانست؟
درحالی‌که محبت نوعی نقص در خود دارد و همیشه یک انسان برای برطرف نمودن نواقص خودش به برخی امور محبت می‌ورزد.
پاسخ:
همان‌طور که در متن سؤال خود شما نیز توجه کرده‌اید محبت خداوند متعال را نمی‌توان نظیر محبت‌های انسانی دانست زیرا در بسیاری از موارد عشق و محبت‌ها در انسان‌ها ریشه در تعلق و وابستگی به محبوب دارد به‌گونه‌ای که آن محبوب گویا نقصی از ما را برطرف می‌کند مانند کسی که خانه، ماشین و لباسش را دوست دارد.
اما در خداوند متعال محبت به گونه دیگری است خدا اموری را دوست دارد نه ازآن‌جهت که نعوذبالله «نواقص او را برطرف می‌کنند» .
بلکه ازآن‌جهت که این امور «لازمه کمالات خود او» هستند بنابراین ریشه این محبت در کمال است و نه در نقص!
برای مثال یک نقاش زبردست را در نظر بگیرید که تابلوی نقاشی هنرمندانه خود را دوست دارد این به آن جهت نیست که این تابلو نقص او را برطرف می‌کند زیرا خودش آن را کشیده است و اگر از بین رود هم می‌تواند قشنگ‌تر از آن را مجدداً نقاشی کند بلکه ازآن‌جهت که آن را مترشح از وجود خودش می‌داند و درک می‌کند که این تابلو از کمال نقاشی کشیدن در وجود او محقق شده است.[2]
[1] بقره: 194
[2] برای مطالعه بیشتر ر.ک: کتاب «خداشناسی فلسفی» نوشته استاد عبودیت.
