محدودیت های اسلام در رابطه جنسی
محدوديتهايي كه اسلام در زمينه روابط جنسي وضع كرده، زمينه‌ساز اين است كه فرد به همسر خود، به عنوان تنها تأمين كننده نيازهاي جنسي نگاه كند و خود را از وجود او بينياز نبيند. هنگامي كه مرد با مراقبت از خويش، لذتها و كام جوييهاي گوناگون جنسي را به همسر خود منحصر ساخت و اجتماع را محل كار و تلاش قرار داد، پس از انجام فعاليتهاي روزانه، با شوقي وصف ناپذير در انتظار ملاقات با همسر و تأمين نيازهاي عاطفي و غريزي خويش به آغوش خانواده باز ميگردد. چنين زني كه، علاوه بر غرايز مذكور، حس خود نمايي و تبرّج خويش را نيز به همسر شرعي خود منحصر ميسازد، در اشتياق بازگشت همسر به منزل لحظه شماري ميكند و با آراستگي جنسي و روحي، مهر و محبت همسر را به انحصار خود در ميآورد. سازگاري مهمترين مشخصه چنين خانوادهاي به شمار ميرود.
