بسم الله الرحمن الرحیم
بازی های کودکان که به نظر خیلی از بزرگان بی هدف و وقت گذرانی است در حقیقت نوعی تمرین و آموزش زندگی است و به کودک کمک می کند تا مهارت های زندگی و اجتماعی را بیاموزد و آن ها را تحکیم بخشد.
حضرت فاطمه(س) نیز با فرزندانش هم بازی می شد و در حین بازی با استفاده از جملات مناسب و ارائه الگویی مناسب سعی می کرد شخصیت کودکانش را پرورش دهد؛ مثلا: فرزندش امام مجتبی(ع) را بالا می انداخت و می فرمود:
إشبه أباک یا حسَن واخلَع عن الحق الوسن
واعبُد الهاً ذا منن ولاتوالِ ذالاحن.[بحارالأنوار،ج 43،ص286].
پسرم حسن مانند پدرت باش؛ ریسمان ظلم را از حق برکن
خدایی را بپرست که صاحب نعمت های متعدد است و هرگز با صاحبان ظلم و تعدی دوستی مکن.