«برئت الی و الیکم منهم و من اشیاعهم و اتباهم و اولیائهم»؛برائت از دشمنان امام حسین(ع) دارای مراتبی است و تا زمانی که انسان همه آن مراتب را درنوردد به حقیقت برائت نائل نخواهد آمد.اولین مرحله برائت و کندن قلب از خود اولیاء کفر و رئوس این جریان بوده و در مراحل بعد، شیعه حقیقی باید را از هرچه که ارتباط و اتصالی بدان ها دارد،تطهیر نماید که شامل دوستان و پیروان آنها می گردد و به هر میزانی که در این مرحله انسان گرفتار باشد،از درجه شیعه حقیقی بودن او کاسته خواهد شد و ایمان او گرفتار کدورت و ناصافی خواهد بود.